Jan 17, 2022 · Zdarzało mi się fantazjować, że Natalia jest moim dzieckiem, czasami nawet nie wyprowadzałam nieznajomych z błędu, kiedy mówili mi, że mam śliczną córeczkę. Dziewczynka poszła do przedszkola, kiedy ja miałam dwadzieścia jeden lat. Studiowałam wtedy zaocznie i jednocześnie pracowałam; nie miałam więc tyle czasu co kiedyś
Rodzinny dom dziecka prowadzę z przyjaciółką. Ja wierzę w los. Jak mi los kogoś ześle — to super, jak nie — to trudno. Zaakceptowałam fakt bycia wieczną singielką. Nawet teraz, w tym wieku, nie szukam, nie jestem aktywna. Po pierwsze — ze względu na dzieciaki — nawet nie mam na to czasu, a po drugie — one mi dają dużo
eSU7a. jestem zołzą i dobrze mi z tym
